In de blogreeks van ‘Onbekende rassen zijn baasjes aan het woord die een iets minder bekend hondenras in huis hebben, dan de rassen waarvan de namen je dagelijks wel eens om de oren vliegen. Deze week vertelt hondeneigenaar Patrick over zijn Jitske, een Hovawart.
Hovawart is een redelijk nieuw ras, maar van oude komaf. Een zoöloog Kurt Konig heeft het ras doen herleven na de 1e Wereldoorlog op basis van beschrijvingen en tekeningen uit de middeleeuwen. Deze honden waren kruisingen van Duitse Herders, Newfoundlanders, Kuvasz, dan wel Leonberger. De naam van het ras is Duits voor bewaker van het hof of hofwacht. Hovawart is dan ook van oorsprong een echte Boerenbond die het erf bewaakt. Ze zijn er in de kleuren blond zwart en zwartblond. Het zijn zelfstandige honden, evenwichtig, goedaardig, terke verdedigingsdrang, hard, middelmatig temperament met zeer goede neus en sterke binding aan zijn familie.
Het is niet de meest makkelijke hond en ook zeker geen allemansvriend. Pakketten laten we meestal niet thuis bezorgen en mensen laten vaak wel even van tevoren weten dat ze komen. Naar het gezin toe is Jitske lief, beschermend en gehoorzaam. Ook binnen. Ik vind het gewoon een fantastische gezinshond en een zeer goede waak, verdedigings- en speurhond.
Ik heb voor dit ras gekozen omdat…
Sinds we afgelegen wonen hadden we de behoefte aan een hond als gezins – en waakhond. Onze eerste hond was een Bernersennen. Met veel verdriet hebben we haar al na 4,5 jaar in moeten laten slapen. Dit wilden we liever niet weer meemaken en dus zochten naar een iets sterker en actiever ras. Getipt door een dierenarts zijn we op de Hovawart uitgekomen. Na verdieping in het ras en diverse bezoeken bij Hovawart eigenaren hebben we de sprong gewaagd en een Hovawart mogen verwelkomen in ons gezin.


Het leukste vind ik aan haar dat ze een hond is die graag bij je is en dingen wil ondernemen met jou. Ronde hardlopen, lange wandelingen, zoekspelletjes… bedenk het maar, ze vindt alles leuk. Hardlopen zonder of met tuig gaat beide prima. Samen hardlopen geeft ons allen wel het meeste plezier. We lopen nu soms tot 18 kilometer samen, mits de omstandigheden dat toelaten. Als de hardloopschoenen aan gaan gaat ze door het dolle heen. Ze is erg toegewijd en gefocust op jou. Dat vind ik mooi. Ook thuis (zowel binnen als buiten) zoekt ze altijd een plek bij jou in de buurt en vraagt zo nu en dan om een aai. En fijn is ook dat ze erf gebonden is, we kunnen haar goed vrijlaten op het erf.
Wil je meer zien van Jitske? Volg @hovawart_friends op Instagram.