In de blogreeks van ‘In de mix’ laten wij baasjes aan het woord die een gemengd ras in huis hebben. En dan ook nog eens een kruising waar je misschien nooit van hebt gehoord, omdat het niet zo veel voorkomt. Deze week vertelt hondeneigenaar Irene over Beer, een Rhodesian Ridgeback x Chodsky Pes.
Over Beer en mijn verleden met Ridgebacks
Beer is een mix van een Rhodesian Ridgeback moeder, Zari, die ook in mijn bezit is en zijn vader is een Chodsky Pes, een Tsjechische herder, van mijn voormalige paardentandarts. (Hiervoor heb ik ook 14 jaar lang een combinatie Pronkrug/herder gehad, haar naam was Zipper en daarvoor had ik ook diverse herdermixen, meestal in een roedeltje van drie stuks. De herder past mij prima vanwege zijn intelligentie, loyaliteit en waakzaamheid.
We hadden er altijd een superfijne gezinshond aan, als de kinderen in de Vecht sprongen om te zwemmen, stortte Zipper zich in het water om een kind aan de arm te pakken en naar de kant te slepen). De Ridgebacks kwamen op mijn pad via een goede vriend, dierenarts René Scholten, die mij 9 jaar geleden vroeg of ik een plekje had voor een “kneusje” Ridgeback-dametje die was besteld maar niet opgehaald vanwege een erfelijke afwijking (sinus) bij de Ridgebacks.
Normaal laten fokkers die hondjes niet in leven, maar deze was met 7 weken geopereerd en fysiek weer ok. Dat resulteerde daarna wel in een aantal gedragsafwijkingen, want als een pup niet wordt geaccepteerd door de moeder en niet kan socialiseren door een operatie, dan ondervindt je daar blijvende schade van. Maar het is een fantastische hond voor ons. Haar halfzusje Zari hebben we drie jaar later in huis gehaald, juist om haar wat meer steun te geven. Dat is ook goed gelukt, het was de eerste -en laatste- keer dat ik koos voor een rashond.
Omdat ik herdermixen gewend was, kwam ik een aantal zaken tegen bij de Ridgebacks die ik niet helemaal bij mij vond passen. De super-eigenwijsheid, minder zin in spelen, ik bedoel iets terugbrengen wat je gooit, misschien één keer maar daarna mag je het zelf ophalen 😉 De korte vacht, sneller gevoelig voor kou en nat. Ze gaan dus niet naar buiten als het regent.
Beer kwam als een verrassing!
Ik dacht ik ga zelf -weer- een nestje fokken, met mijn 3 jarige Ridgeback teef Riba en heb bewust gekozen voor de leuke Chodsky Pes, een eeuwenoud gezond herderras. Toen Zari loops was heb ik de herder uitgenodigd, maar helaas ze speelden alleen wat samen en de dekking lukte niet, dacht ik. Ruim 9 weken later denk ik dat mijn Zari wel erg schijnzwanger is, er komt melk uit haar tepels en ze begint ’s nachts te piepen.
Ik ben bang voor een baarmoederontsteking en ga ’s nachts naar de dierenarts. “Weet je zeker dat ze niet drachtig is?”, vraagt ze. Zari is net zo slank als anders, maar op de foto is duidelijk te zien dat er één pup in haar buik zit. Het is inmiddels dag 67 en het vermoeden bestaat dat het hondje niet via een normale bevalling geboren kan worden. Het is een groot exemplaar en zit onder het geboortekanaal. Ook de weeën komen niet op gang, omdat er maar één pup in zit. Enfin, in de middag wordt PUUR Beer geboren via een keizersnede.
Beer is nu 3,5 jaar oud, een enorm leuke herderridgeback mix, die zoo trouw is, het liefst de hele dag op je voeten ligt en het goed kan vinden met zijn moeder en tante, maar eigenlijk wel met alle honden. Hij rent het liefst keihard op andere honden af, dat intimideert nogal eens, maar als hij dan vriendelijk met zijn staart zwengelt is het ijs als snel gebroken en wordt er altijd lief gespeeld. Hij heet eigenlijk PUUR Beer, hij mag regelmatig op de foto of film. Op het kantoor van NML Health zijn ze allemaal gek op hem, maar hij blijft met zijn vier pootjes op de vloer hoor! 😉
Onze meest favoriete activiteit is samen met de IJslanders er op uit. Beer voorop om de weg vrij te maken en de kudde te bewaken. Als we weer thuis aankomen, pakt hij het touw en neemt een paard mee terug naar de stal. Dat wordt niet altijd zo gewaardeerd door het paard dat eigenlijk liever nog even een grasje had gesnoept..
