Honden zijn één van de meest populaire huisdieren in Nederland. Er worden meer dan 2,2 miljoen honden gehouden in ons landje, waarvan ongeveer 750.000 rashonden zijn. Iedereen weet dat bij de aanschaf van een puppy het erg belangrijk is dat je een goede fokker kiest. Kom meer te weten over de fokkers zelf, hun achtergrond en hun beweegredenen. En wat vinden fokkers zelf eigenlijk belangrijk als het gaat om het nieuwe baasje?
In de blogreeks ‘Fokkers aan het woord’ kom je meer te weten over de fokker zelf. Eva Snoijink van Eves Doodles trapt af. Lees je mee?
Kun je iets over jezelf en jouw honden vertellen?
Mijn naam is Eva Snoijink en ik heb eigenlijk mijn hele leven al een voorliefde voor honden gehad. Mijn eerste hond was een Mechelse herder x Bouvier kruising en mijn tweede hond een Duitse herder. Mijn kinderen waren toen nog klein en ook al vond ik het heerlijk om te wandelen met de honden, mijn band met de honden was minder intensief dan nu mijn kinderen groot zijn en ik alle tijd en aandacht voor mijn honden heb. Vijf jaar geleden vond ik dat het tijd was om weer een hond te nemen, ik miste het buiten zijn en wandelen. Zo kwam Yune, een Australian Labradoodle.
Sinds wanneer houd je je bezig met het fokken van honden?
Ik raakte bevriend met de fokker van Yune en zij vroeg mij een nest met pups te fotograferen (ik ben fotograaf van beroep). Die dag zal ik nooit vergeten, de geur van die melk bekkies en al die pups die me wilden likken en in mijn haren gingen hangen, magisch vond ik het. Al snel kwam het idee om zelf een nestje met Yune te gaan doen. Ik liet haar testen en onderzoeken en met twee jarige leeftijd was het zover; mijn eerste nestje.
Hoe ontstond jouw interesse voor Labradoodles en waarom besloot je te gaan fokken met dit ras?
Mijn toenmalige vriend was allergisch voor honden en zo kwam ik op dit ras, toen ik eenmaal de Australische Labradoodle had gevonden werd ik verliefd! Wat een super leuke, lieve honden.
Hoe vaak per jaar heb je een nestje?
Ik ben maar een hele kleinschalige fokker en tot nu toe heb ik ieder jaar een nestje, eerst van Yune en afgelopen jaar een nestje van Charlie, de dochter van Yune die ik heb aangehouden.
Wat vind jij de belangrijkste punten waar iedere goede fokker aan zou moeten voldoen?
Ik vind het fokken best heel lastig, omdat het zoveel verantwoordelijkheid met zich mee brengt. Ik handel in ‘levende waar’ en probeer het op mijn eigen manier te doen en te voelen wat goed is en wat niet. Voor mij is het belangrijkste dat de moeder honden een geweldig leven hebben, een normaal leven dus met gewoon iedere dag 2x naar het bos en meedraaien in het huishouden. Ik zelf zou nooit een hond alleen voor de fok hebben en steeds maar nestjes laten doen. Het is een zware belasting voor de moeder hond en het is ook spannend, omdat er zoveel mis kan gaan zoals bijvoorbeeld borstontsteking bij de moeder. Dat ik fok doe ik omdat ik het heel erg leuk vind en inmiddels leveren mijn honden zo een financieel bijdrage aan dit huishouden waardoor ik de tijd en ruimte heb voor mijn honden.
Ben je kritisch op welke mensen een pup mogen via jou?
Ja! Mensen die een pup willen ‘omdat het zo leuk is voor de kinderen’ komen bij mij er niet door heen. Je moet een hond willen omdat je zin hebt om veel buiten te zijn en te wandelen. Dat het daarnaast leuk is voor de kinderen is mooi meegenomen maar de verantwoordelijkheid ligt altijd bij de ouders. Of mensen die zeggen ‘we hebben zo’n lekkere grote tuin’ daar kan ik niet goed tegen. Ik heb ook een grote tuin, maar die is inmiddels bekend terrein voor mijn honden en geeft ze niet de mentale stimulans die ze nodig hebben om tevreden te zijn. Inmiddels zie ik wel dat een pup een hele zware belasting is voor gezinnen met erg jonge kinderen, waarschijnlijk zal ik bij een volgend nest toch kritischer kijken naar de leeftijd van het jongste kind. Hoe goed ik mensen ook voorbereid het is altijd weer een schok hoe zwaar de eerste maanden zijn met een pup.
Hoor je later nog iets van de mensen over hoe het met de hond gaat? Of laat je het helemaal los zodra mensen de puppy hebben opgehaald?
Ik heb met bijna al mijn pup klanten nog contact, vaak zie ik ze voorbij komen op Instagram of krijg ik leuke foto’s toegestuurd. Soms doen we nog een groepswandeling wat ook erg leuk is. Voor mij als fokker is die band juist zo belangrijk, vanwege gezondheidsredenen wil ik op de hoogte worden gehouden maar ook als het onverhoopt toch allemaal te veel is moet ik de hond kunnen herplaatsen. Daarnaast moet ik zeker ‘loslaten’ want anders zou ik te betrokken zijn en dat is ook niet de bedoeling.
Mensen realiseren zich niet wat een verantwoordelijkheid je hebt als fokker, ze denken vaak dat is makkelijk verdient maar staan niet stil bij de impact van een nest en alle zorg erna en natuurlijk de zorg voor de moederhonden die het hele jaar doorgaan. Al met al ben ik heel blij hoe ik het nu kan doen én ik ben vooral heel erg blij met mijn drie prachtige honden!