In de blogreeks “De hond van…” vertellen bekende Nederlanders over hun eigen hond(en). Een échte hondenmens aan het woord over zijn of haar geliefde viervoeter.
Deze week: Gijs, de hond van Piet Hellemans.
Heb je altijd al honden gehad?
Nee, pas toen ik ging studeren in Utrecht woonde ik voor het eerst met een hond, ik heb ook wel extra uitgekeken naar een studentenhuis mét een hond!
Kun je wat vertellen over je hond?
Gijs is qua gedrag een typische Jack Russell, veel energie, speelt en wandelt graag en komt graag tegen je aan liggen op de bank. Hij is lekker in balans en heeft met zijn ruim 15 jaar alles wel gezien en meegemaakt, doet het lekker rustig aan en ik sjouw hem nog steeds overal mee naar toe. Als hij er maar bij is vindt hij het prima.
Wat vind je het leukste aan Gijs?
Dat hij mij beter kent dan dat ik mezelf ken. Honden lezen hun baasjes, hun gemoedstoestand en intenties. Wij weten met één blik, contactmoment of gebaar precies wat de ander wilt, dat is ook het resultaat van al ruim dertien jaar zo’n 16 per dag samen doorbrengen! En ik kan trouwens nog wel even doorgaan; het mooiste van honden (dieren) in het algemeen vind ik dat ze ín het moment leven, “straks” en “vroeger” zijn denk ik ook zwaar overschat en doen ze niet aan. Genieten doe je nu, en dat doet je hond je meerdere keren per dag met veel plezier voor!
Wat is jullie favoriete tijdsbesteding?
Wandelen in de natuur en samen zwemmen.
Hoe is jouw passie voor dieren is ontstaan?
In de kleuterklas wilde ik al dierenarts worden en dat is eigenlijk nooit veranderd!
Bij het Nederlandse publiek ben je een echt bekend gezicht geworden, onder andere door programma’s als Dieren op Spreekuur en Beestengeluk. Hoe ben je in de tv-wereld beland en de dierenarts geworden die heel het land kent?
Ik had met lokale Amsterdamse televisiezenders (RTV-NH en AT5) een paar items gedraaid om de visites van een dierenarts aan huis in Amsterdam te promoten. Toen Dieren op Spreekuur research deed naar dierenartsen in de stad kwamen ze bij mij uit, en toen is het balletje verder gaan rollen.
Naast dierenarts ben je ambassadeur van Dierenambulance Amsterdam, vrijwilliger en zet je in voor diverse stichtingen. Klinkt als een behoorlijk drukke, maar gevarieerde baan. Wat vind je het allerbelangrijkste aan jouw werk?
Ik wil graag dieren (en vaak ook mensen) helpen. Als dierenarts kun je dat ook vaak. Is het niet in het genezende vak, dan in het organisatorische of door stichtingen en organisaties die zich inzetten voor dieren te promoten. Gevarieerd werk vind ik heel erg fijn. Ik heb zeven jaar full time in een dierenkliniek gewerkt en dan komen uiteindelijk de muren op mij af. Ik ben op zoek naar nieuwe uitdagingen, nieuwe manieren om dieren te helpen en vooral niet elke dag hetzelfde doen.
Ik kan mij voorstellen dat je vaak te maken hebt met ’tweedekans diertjes’. Kom je niet in de verleiding om zelf nog een hond erbij te nemen?
Haha, jazeker, en katten, schildpadden, ratten, cavia’s, geiten en ga zo maar door! Gelukkig heb ik een vrouw die voorkomt dat ons huisje in Amsterdam een kinderboerderij wordt. Wij hebben nu één kleine hond, daardoor zijn wij veel flexibeler dan wanneer je meerdere of grotere honden hebt. Ik kan nu mijn hondje meenemen in het kratje op de fiets of met het OV én nog een grote tas tillen. Gijs (de hond) gaat nu overal mee naartoe, dat wordt ook lastiger met meerdere honden.
Adopt don’t shop, wordt tegenwoordig veel geroepen. Heb je nog tips voor mensen die er over zitten te denken om een dier uit een asiel te adopteren?
Jazeker, doen! Uiteraard moet je eerst goed nadenken of een hond in je leven past, zoja, ga dan asiels bezoeken! Je kan je online eerst oriënteren maar ik adviseer altijd om honden eerst te leren kennen voordat je ze adopteert. De meeste honden in het asiel is niets mis mee, meestal ging er iets mis bij het baasje waardoor de honden daar zitten. Ga niet voor een zielig hondje vanuit medelijden, kijk naar welke hond je een wederzijdse click mee hebt, dat is een goede basis om een hond-baas relatie op te bouwen, medelijden is dat niet. Ga langs asiels, ga met honden wandelen en luister naar je gevoel, bij twijfel hierover, blijf doorzoeken!