In de blogreeks “De hond van…” vertellen bekende Nederlanders over hun eigen hond(en). Een échte hondenmens aan het woord over zijn of haar geliefde viervoeter.
Deze week: Poekie, de hond van Fatima Moreira de Melo.
Heb je altijd al honden gehad?
Nee, Poekie is mijn (onze) eerste hond. Mijn ouders hebben wel honden gehad nadat ik uit huis ging en ik zelf had met m’n ex 2 poezen uit het asiel: Mufasa en Jovi.
Kun je wat vertellen over Poekie?
Poekie is een echt vuilnisbakkie. Wij weten niet wat voor rassen er allemaal in haar zitten, maar wij denken sowieso iets van een terriër. Ze is heel vrolijk, knuffelig en slaapt op bed tussen ons in. Ze heeft overal zin in. Vooral in eten… het is een zwervertje uit Spanje en we hebben besloten dat ze bij ons gewoon mag bedelen. Ze gaat dan gewoon netjes zitten wachten, dus dan vinden wij het ook niet vervelend.
Poekie is een rescue hondje. Waarom heb je er voor gekozen om een hond te adopteren?
Wij zijn altijd al gek geweest op honden en ik keek regelmatig op Ik Zoek Baas, maar wi hadden nooit de tijd voor een huisdier. En ik had altijd al zo’n medelijden met die diertjes in het asiel. Een vriendin van ons had ook een hond uit het buitenland geadopteerd via een Spaanse opvang. Ik had in het begin 9 dagen op dat hondje (Dizzy) gepast. Daarna dacht ik: áls wij ooit een hond nemen dan kijk ik eerst online bij verschillende opvang organisaties. Via die vriendin had ik over Animal Care Espana (ACE) gehoord, omdat zij daar Dizzy vandaan had. Eind vorig jaar keek ik op hun site en kwam ik Poekie tegen. Eigenlijk waren wij er helemaal nog niet over uit dat wij een hondje konden nemen, maar mijn vriend zou voor langere tijd minder hoeven te reizen en wij konden en wílden het niet langer uitstellen. Dus toen hebben wij gemaild dat wij Poekie wilden adopteren.
Hoe is de keuze op haar gevallen?
Wij zagen op de site alleen een foto van haar lieve harige koppie en in de beschrijving stond dat ze lief was, maar dat ze er allemaal niks meer van snapte en heel graag een huisje wilde. Nou, toen waren wij allebei verkocht!
Wat is jullie favoriete tijdsbesteding?
Het liefst gaan wij met haar naar het strand want dat vindt ze geweldig. Maar wij wonen ook in een hele fijne buurt waar ze vriendjes heeft gemaakt. Vooral met herder Cooper en een vuilnisbakkie uit Griekenland genaamd Sem waar ze altijd lekker mee samen speelt.
De adoptie van honden uit het buitenland wordt populairder. Desondanks zijn mensen nog steeds huiverig met honden uit het buitenland, ook omdat ze het verleden van de hond vaak niet weten. Merkte jij dat jouw hond ‘van de straat af’ kwam?
Wij wisten inderdaad niet wat wij moesten verwachten, behalve dat ze misschien een trauma zou kunnen hebben. Maar het is ons eigenlijk heel erg meegevallen. Poekie was goed verzorgd, ontwormd, gechipt en geregistreerd en had al haar inentingen gehad. Ze luisterde meteen al heel goed, ze was zindelijk en is eigenlijk alleen een beetje bang voor onverwachte en heftige geluiden. Ook voor kinderen, dus die gaat ze uit de weg. De organisatie ACE had een hele goede inschatting gemaakt van haar karakter, dat was wel prettig. Een vrijwilliger van ACE was op huisbezoek gekomen om te kijken of het een match zou kunnen zijn en of de thuissituatie oké was. Ze deden ook goede nazorg, dus wij konden met al onze vragen bij hun terecht, ook ná de adoptie. Dat was wel fijn!
Zou je anderen aanraden om te adopteren in plaats van een pup/hond van een fokker te nemen?
Het hangt helemaal van de situatie af. We hebben inmiddels heel veel rescue dogs ontmoet met baasjes die er allemaal heel blij mee zijn en bij wie het heel goed uit is gepakt. Je moet bereid zijn een klein risico te nemen, maar de meeste van die beestjes zijn echt super dankbaar dat ze weer een huisje hebben. Het gevoel dat we iets terug hebben gedaan, ook al is het maar voor één diertje, vinden we een heel fijn gevoel.